Dünya Abaza Kongresi

1988 yılında Vladislav Ardzinba Abhaz Otonom Sovyet Cumhuriyeti Yüksek Konseyi milletvekili seçiliyor. Bu an itibari ile sonradan çağdaş Abhaz Devleti'nin kurucusu olacak adamın siyasi kariyeri başlamaktadır.

1989 yılında Cumhuriyetteki Abhaz-Gürgü etnopolitik karşıtı akut faza geçti. Abhaz halkı'nın her zamankinden daha fazla bilgi ve siyasi desteğine ihtiyaç duymaktaydı, çünkü Gürcistan yönetimi Gürcülerin ve Abhazların yüzleşmenin asıl yasal ve tarihi kaynaklarını susturmak için elinden gelen herşeyi yapmakta idi.

Bu dönemde Ardzinba SSCB Halk Milletvekili ve SSCB Yüksek Konseyi Delegesi seçilmektedir, çok geçmeden Otonom Oluşumların Devlet ve Yasal Statüsü Alt Komisyonu Başkanı ve SSCB Yüksek Konseyi Prezidyum üyesi'ne yükselmektedir.

1990 yılında Ardzinba Abhaz OSSC Yüksek Konseyi Başkanı seçilmektedir. Yeni Cumhuriyet lideri baştan beri Abhazya'nın halkın vazgeçilmez kendi kaderini tayin hakkının uygulamaya yönelik rotasının iletkeni oldu.

25 Ağustos 1990'da, Yüksek Konseyi oturumu sırasında Abhazya'nın egemen devlet ilanı beyan eden deklarasyon kabul edilmektedir. Resmi Tbilisi bu deklarasyonu geçersiz ve yasal güce sahip taşımayan beyan etti.

Tarafların kendi ordularını geriye (Gürcistan Bagmaran köyüne, Abhazya Gumista nehrine) çekmeleri ile ilgili varılan anlaşmaları ihlal ederek, 18 Ağustos'ta Devlet Konseyi ordusu serbestçe Suhuma girmiş ve şehri işgal etti. Ayrımsız yağma ve başta Abhaz nüfusuna hedeflenen etnik temizlikler başladı.

Cumhuriyet yönetimi ilk günden beri Suhumdan Gudauta'ya taşınmıştı, oradan bütün savaş çatışmaları döneminde çalışmalarını sürüyordu. Gumista ile Bzyp arasındaki kapalı alan Abhazların kontrolü altında kalmıştı. Ülkenin diğer bölgeleri ise Gürcü ordusu işgali altında idi.

Abhaz oluşumları Gumista savunma sınırını – Batı Cephesini kurmaya başlamışlar. Abhazya'nın batı bölgesinde plansız şekilde oluşturulan silahlı partizan grupları birleşmeye başlamışlar, öylece yavaş yavaş Batı Cephesi kuruluyordu.

Bu olaylar sırasında, 3 Eylül 1992'de Moskova'nın «President Oteli» resmi olarak Kafkasya Bölgesi Cumhuriyetleri liderler zirvesi adı altında geçen görüşme gerçekleşti. Gayri resmi ise, Gladyatörlerin dövüşü olarak adlandırılmıştır.

Kuzey Kafkasya ve Rusya'nın Güney Bölgesi liderlerin de katıldıkları Rusya, Gürcistan ve Abhazya Başkanların zirvesinin gündeminde, ne fazla ne az, Abhazya'da savaş eylemlerin son bulma mevzusu vardı. Ancak Abhaz delegasyonu diğer toplantı katılımcıları tarafından büyük baskıya maruz kalmıştır. İkincileri açık bir şekilde Gürcü tarafın pozisyonunu güçlendirmeye çalışmışlar.

Saldırıya uğramış ülkenin liderini gönüllülerin yaptıklarını kınan belgeyi imzalamaya zorlamaya çalıştılar. Devasa basınca rağmen, Ardzinba metaneti sergilemiş ve Abhaz halkını korumaya gelenlerin onurlarını savunmaya başarmıştı.

Moskova zirvesinin sonucunda hazırlanan belge Abhaz topraklarına huzur getirmeye başaramadı, çünkü Abhaz tarafın ısrarla vurguladığı Gürcü ordusunun Abhazya topraklarından çekilmesini öngörülmemekteydi. Yüzleşme devam etti.

Ardiznba'nın hükümdarlığı döneminde Cumhuriyet'te temel öneme sahip adımlar atıldı. Özellikle, 1925 yılı Abhazya Anayasasına dönüşü, Abhaz Ordusunun, Savunma Bakanlığının, Dışişleri Bakanlığının ve Geri Dönüş Devlet Komitesinin kuruluşu, yanısıra ilkel toponimiğin geri kazanılması.

Ardzinba'nın Cumhurbaşkanlığı'nın en önemli fiillerinden Gürcü-Abhaz çatışmasının siyasi çözüme yönelik tedbirler alınmasına ilişkin bildi'nin imzalanması; Abhazya ve Gürcistan sınırındaki yüzleşmenin çizgisinde Rus barış gücü kuvvetlerinin gelmelerinin sağlanması; Abhazya ve birçok diğer cumhuriyet arası dostluk ve işbirliği antlaşmalarının imzalanması, birçok ülkede temsilcilikler açılması; Abhazya egemen Devleti'nin yeni Anayasası, Bayrağı, Arması ve Milli Marşı kabulü; Abhaz dilinin Cumhuriyet'in resmi dili olarak kabul edilmesi; Abhazya Bilimler Akademisinin kuruluşu.

Abhazya'nın önde gelen devlet adamı ve siyasetçi Vladislav Ardzınba 4 Mart 2010 tarihnde 65 yıl yaşında vefat etti. Bir zamanlar Gumista cephesinin geçtiği Suhum ili Eshera köyunde kendisini toprağa verilmesini vasiyet etti.